W grupie bezpieczniej
Na dłuższe trasy nie powinno się wychodzić samemu, a w grupie musi być przynajmniej jedna osoba znająca dany szlak. Przed wyjściem należy w miejscu zamieszkania zostawić wiadomość o planowanej trasie i orientacyjnym czasie powrotu. Codziennie trzeba też zapoznawać się z informacjami o stanie zagrożenia lawinowego i pokrywy śnieżnej, śledzić komunikaty meteorologiczne, a potem stan pogody na trasie. W przypadku jej pogorszenia się należy zawrócić lub zejść z trasy.
Wycieczki mogą być bardziej niebezpieczne po dużych opadach śniegu, przy nagłym ociepleniu i we mgle. Podczas wędrówki należy omijać strome stoki i żleby, którymi mogą zejść lawiny śnieżne. Jeżeli zabłądzimy, postarajmy się zejść najkrótszą drogą do doliny, jednak nie żlebem, tylko grzbietem lub grzędą. Zimą pokrywa śniegu często całkowicie zmienia ukształtowanie terenu, a odszukanie znaków turystycznych staje się trudne, gdyż zwisające, obciążone gałęzie drzew zasłaniają oznaczenia. Także nawiany śnieg lub szadź mogą przykryć znaki turystyczne.
W razie wypadku
Pomocy można wzywać jakimkolwiek sygnałem akustycznym (np. gwizdkiem) lub świetlnym – sześć razy na minutę z jednominutową przerwą. Trzeba też mieć ze sobą naładowany telefon komórkowy, wcześniej należy wprowadzić do jego pamięci numer do GOPR-u lub innych służb ratowniczych działających w danym regionie. W ostateczności zawsze powinien działać, nawet gdy nie mamy zasięgu naszej sieci, telefon alarmowy 112.
Co trzeba sprawdzić przed wyjściem ze schroniska?
• przebieg szlaku turystycznego, którym będziemy szli – stok leśny, grzbiety, hale itp.,• rozmieszczenie schronisk turystycznych w okolicy,• planowany czas przejścia do miejsca docelowego,• lokalizację obiektów, które mogą stanowić awaryjne schronienie na szlaku w przypadku załamania się pogody – szałasy, schrony, koleby, leśniczówki itp.,• drogi odwrotu na wypadek, gdybyśmy podjęli decyzję o skróceniu wędrówki,• wysokość, na jaką będziemy musieli wejść, oraz różnice wzniesień podczas podejść i zejść.
Podstawowy ekwipunek
• odpowiednie i wygodne obuwie,• plecak,• zapas picia i jedzenia,• namiot, śpiwór, kuchenka, menażka – w przypadku planowanego lub nawet mało prawdopodobnego noclegu na trasie,• dodatkowa czapka i rękawiczki, zapasowe skarpety i koszula,• ubranie wodo- i wiatrochronne, ciepły polar,• płachta,• podręczna apteczka, latarka, zapałki.
Apteczka w góry
• plaster z opatrunkiem (2–3 rodzaje),• jeden mały plaster na rolce,• 2–3 bandaże,• bandaż elastyczny,• gotowe opatrunki wyjałowione,• mała, plastikowa buteleczka wody utlenionej,• jedna chusta trójkątna,• aluminiowa folia termiczna,• jedna para ochronnych rękawiczek lateksowych.