Woliński Park Narodowy
Klifowe wybrzeże Parku, ciągnące się na odcinku 15 km, miejscami osiąga wysokość 95 metrów. Bałtyk, sztormowy od jesieni do wiosny, odłamuje i zabiera fragmenty kruchych stromych klifów. Powierzchnię Wyspy Wolin około 11 tys. lat temu ukształtował lodowiec, ale wyspa ciągle się zmienia . Delta Świny na zachodzie Parku to wodno – błotne wyspy i wysepki, okresowo zalewane wodą Bałtyku docierającą do Zalewu Szczecińskiego podczas tzw. cofek. Na płytkim, piaszczystym dnie Bałtyku rosną glony z gromady zielenic, krasnorostów i brunatnic. Rozgałęzione plechy należącego do brunatnic morszczynu mają charakterystyczne pęcherzyki pławne.
Woliński Park Narodowy: lasy
Lasy Parku, często ponad stuletnie, skrywają pięć polodowcowych i dwa sztuczne jeziora, spośród których Jezioro Turkusowe wyróżnia się wodą o nietypowym odcieniu, które zawdzięcza białemu, kredowemu dnu. Miejscowym klejnotem pośród lasów jest buczyna storczykowa. To las bukowy, którego gleba, w postaci drobinek minerałów, nawiewana jest z klifów przez wiatr. Wyrasta na niej aż 9 gatunków rzadkich storczyków. Inną leśną pięknością Parku jest rosnący w północnej części Drożkowych Łąk długosz królewski: najokazalsza paproć w Polsce o liściach dwumetrowej długości i półmetrowej szerokości.
Fauna w Parku
Park leży na głównym podróżnym szlaku ptaków przelatujących wzdłuż bałtyckich brzegów. Wody parku są zimowiskiem lub miejscem odpoczynku ptaków migrujących. Niesamowity widok stanowią stada traczy liczące po kilka tysięcy osobników. W Parku gniazduje jedna na pięć polskich par bielika. Można tu w niektórych okresach zobaczyć nawet kilkadziesiąt bielików dziennie. W Wolińskim parku narodowym zachowało się kilka siedlisk jelonka rogacza, który jest naszym największym chrząszczem. Oprócz chrząszczy owadzimi pięknościami parku są ważki i motyle, a pośród nich kolorowy paź królowej i brunatny, mieniący się na niebiesko mieniak tęczowiec. Wczesną wiosną z jezior i kanałów Parku dochodzi donośny „śmiech” będący godową pieśnią samców żaby śmieszki. Po niej zaczynają koncertować samce rzekotki drzewnej. Największymi kijankami wyróżnia się żaba grzebiuszka ziemna, której przychówek osiąga imponującą długość 18 cm. * W lasach mieszkają nieufne z natury borsuki, najwięksi przedstawiciele łasicowatych. Najrzadszymi ssakami wód Zatoki Pomorskiej są foka szara i należący do rzędu waleni morświn. Pokazowa zagroda żubrów, półtora km od Międzyzdrojów, stale przyciąga zwiedzających.
